Kannski er hugmyndin um áhrifamátt bundins máls á undanhaldi en hún hefur lengst af verið áberandi í íslenskri menningu. Hún birtist til að mynda í galdratrú þar sem ákvæðakveðskapur skipar stóran sess og eins hefur skáldskapur löngum þótt áhrifarík leið til að kveða niður drauga. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir merki: málnotkun
Skjóða, poki, dós
Í íslensku eru til nokkur orð þar sem fólki sem sýnir neikvæða hegðun er líkt við einhverskonar poka eða ílát. Halda áfram að lesa
Af rassgötum og tussum
Ég nota orðið rassgat sem vægt blótsyrði, svona til að gefa til kynna að mér sé eilítið sigið í skap.
-Rassgat, segi ég ef kaffifilterinn rifnar og korgurinn rennur ofan í könnuna.
-Rassgat, hnussa ég þegar ég sé svona fyrirsagnir. Ég get líka átt það til að biðja syni mína um að rassgatast til að ganga betur um, segja að krakkarassgatið hafi skilið frystinn eftir opinn eða að einhver sem mér finnst vera of langt í burtu frá mér, búi úti í rassgati. Halda áfram að lesa
Spáaðilinn og þjóðskáldið
Í lófa þínum les ég það
að lífið geti kennt mér að
ég fæ aldrei nóg…
Heilagur krapi! Heyri ég rétt? Er textinn virklega svona? Eða á það að vera að lífið geti kennt mér tað? Það væri allavega einhver vitglóra í því þótt eigi sé sköruglega kveðið.
Ásýnd fegurðar minnar
Það er hið mesta krapp að morgunljótuna megi lækna með vantsþambi. Undanfarnar vikur hef ég reynt þá aðferð enda hefur fegurð minni verið stórlega ábótavant. Þar hefur þó orðið á nokkur bragarbót og skal ég nú upplýsa áhugasama um galdurinn. Halda áfram að lesa
Óorð
-Finndu nafnorð sem byrjar á ó, sagði Lærlingurinn.
Mér vafðist tunga um tönn. Nóg til af ó-orðum en þau sem komu fyrst upp í hugann voru lýsingar- og atviksorð og oft var ó-ið bara forskeyti. Ósama. Ég reiknaði ekki með að hann ætti við sérnafn. Ósómi, ótti, ógn, ósk, órar… Ég var viss um að hann væri að leita að hlutstæðu orði en flest ó-orð virtust tilfinningaþrungin.
–Órangútan? sagði ég hálf vandræðaleg. Halda áfram að lesa
Býsn
Orðið býsn er skemmtilegt. Orðsifjabókin gefur nokkrar skýringar á því. Sú sem ég fíla best er fornsaxneska orðið „ambusni“ og gotneska orðið „anabusns“ en þau merkja boðorð. Og hvernig tengist svo býsn og borðorð kann einhver að spyrja. Mín skýring er þessi: Halda áfram að lesa