Sápuópera tilveru minnar

Á árunum 2003-2009 var stór hluti bloggskrifa minna svipmyndir úr daglegu lífi mínu, æskuminningar, samskipti við vini og vandamenn og mínar eigin hugrenningar um samskipti mín við loðnara kynið og fleira persónulegt. Þessi persónulegu skrif fengu yfirleitt meiri athygli en samfélagspistlanir sem ég birti á sama vef. Þennan persónulega hluta vefbókarinnar hef ég ýmist kallað Reykjavíkurdrama eða Sápuóperu tilveru minnar.

Það er ákveðnum vandkvæðum háð að skrifa um einkamál sín í rauntíma. Til þess að komast hjá því að skaða sjálfa mig og annað fólk notaði ég aðferðir eins og að skrifa rósamál, blanda saman skáldskap og veruleika, breyta tíma og staðsetningu, gera eina persónu að mörgum eða skeyta mörgum saman í eina.

Að sumu leyti leiddi þessi aðferð til betri skrifa en á hinn bóginn er sápuóperan á köflum ákaflega loðin og illskiljanleg öðrum en þeim sem þekkja mig persónulega.

Þessi vefsíða er tilraun til endurvinnslu á Sápuóperunni. Ég hef fellt út það sem á betur heima annarsstaðar og birt það á öðrum þemasíðum á Norn.is en það efni sem tilheyrir Sápunni hef ég að hluta endurskrifað og bætt inn í, með það fyrir augum að setja sápuna í betra samhengi.

Gullsnúðar

Einar er að baka lúsíuketti.  Þetta eru snúðar sem eru vafðir frá sitthvorum enda lengjunnar í sitthvora áttina eins og S. Mér sýnast þetta nú bara vera venjulegir snúðar fyrir utan lögunina en hann ætlar að sannfæra mig um að saffran sé eitthvað merkilegra en kanelsykur. Það er miklu dýrara en nokkurt annað kyrdd sem ég hef heyrt um sem ekki er vímuvaldandi en ég hef efast um að það sé peninganna virði. Finnst kanelsykur bara alveg ágætis bragðbætir í snúða. Birti niðurstöður fyrir svefninn.

Uppfært:

Ég hef reyndar heyrt um ríkukalla sem krydda kjöt með gulli en ekki um neinn sem kryddar sætabrauð með reykelsi og myrru. En það staðfestist hér með að kanill er betri en saffran.

 

Út í djúpu laugina

Prófessorinn gerði mér tilboð sem ég gat ekki hafnað. Íbúðin hans losnaði fyrsta desember og hann bauð mér að flytja inn og hafa afnot af bílnum sínum þar til hann kæmi til landsins um miðjan mánuðinn. Við myndum eyða jólunum saman og sjá til hvernig það kæmi út. Halda áfram að lesa

Er að flytja

Hingað

Vonandi hætta lesendur að lenda í vandræðum með að setja inn umæli. Síðan hefur verið of þung fyrir þá sem nota explorer en nýja síðan er væntanlega í lagi.

Persónulega bloggið mitt hefur síðustu mánuði verið vistað á lokuðu svæði en héðan af verður það sem ég er til í að hafa opinbert í sápuóperuflokknum á pistlinum. Vinir og vandamenn geta haft samband við mig t.d. á eva@norn.is eða á snjáldrinu til að fá  aðgang að þeim sem ekki eru birtir.

Eitt fatt

-Hvað er að? spurði Bjartur.
-Ekki spyrja nema vera viss um að þú viljir heyra svarið, sagði ég drungalegum róm.

Einhverntíma hefði það nú líklega dugað til að hræða karlmann frá því að spyrja nánar en af einhverjum ástæðum, sem ég ekki skil, er Bjartur ekkert voðalega hræddur við mig. Sem er náttúrulega ekki nógu gott. Nema oftast. Ekki í svona tilfelli samt. Halda áfram að lesa

Rútína í sjónmáli

Jæja Þorgeir var að hringja frá A-s. Allar líkur á að ég geti byrjað að kenna 24. okt. 90% sagði hann. Þýðir að ég verð föst á Íslandi til 14. desember, Samt fyllir það mig ekki neinni öryggistilfinningu, ég er þvert á móti að fyllast kvíða. Ég er líka í krísu út af köttunum. Sagði Þóru að ég stefndi á að taka þær aftur um mánaðamótin okt-nóv. Var einhvernveginn svo viss um það þá að allt yrði komið á hreint.

Auk þess er ég á vergangi. Hef það fínt hjá Stefáni en hafði nú ekki hugsað mér að hafa vetursetu.

Þarf að snúa mér að galdri aftur. Hef ekki sinnt kukli í marga mánuði. Auk þess væri ég til í að hýða einhvern. Ég veit bara ekki hvern.