20. Femínismi er dólgapólitík

20Feministar reyna oft að svara gagnrýni með því að til séu of margar stefnur innan feminismans til að hægt sé að setja þær allar undir sama hatt. Það er nú dálítið hlægilegt í því sambandi að margt  áhugafólk um kynjapólitík sem hefur talað um sjálft sig sem feminista, svosem Magga pjattrófa, Jakob Bjarnar og Harpa Hreinsdóttir, hefur verið gagnrýnt fyrir and-feminisk viðhorf og hver tekur mark á pólitíkusum eins og Bjarna Ben eða Söruh Palin þegar þau lýsa því beinlínis yfir að þau séu feministar? Auðvitað skiptir engu máli hvað fólk kallar sig því þegar öll kurl koma til grafar eru það aðeins dólgastefnur feminismans sem raunverulega eru samþykktar.

Það er ekki aðeins hugmyndafræðin sjálf sem er galin heldur sýna femínistahreyfingar og áhrifaríkir einstaklingar í þeirra röðum oft ofstopafull viðbrögð af litlu tilefni. Hér eru nokkur dæmi.

bild-1Nýjasta uppáhaldsdæmið mitt um dólgafeminisma er frá stóru systur íslenskra kvenhyggjusinna.  Í Svíþjóð þykir það nefnilega merki um mikla karlrembu að sitja með bil á milli fóta í almenningsfarartækjum og annarsstaðar á opinberum vettvangi.  Nei, þetta snýst ekki um það að sumir taki of mikið pláss og þrengi að öðrum enda myndu feministar þá væntanlega ráðast á feita fólkið og þá sem ferðast með mikinn farangur. Þetta snýst um stellingu – ekki rými.

Kenningin er á þá leið að karlar sem hópur hagnist á undirskipun kvenna sem hóps og sýni og staðfesti vald sitt á ótrúlega lúmskan hátt, m.a. með því að sitja með útglennt klof.

Þið náið þessu er það ekki? Þegar kona færir fæturna í sundur þá er hún í „kynferðislega bjóðandi stellingu“ væntanlega af því að hið illa feðraveldi hefur hlutgert hana og ætlar sér að riðlast á henni, í þeim tilgangi að kúga hana og sýna vald sitt. Þegar karl situr í sömu stellingu er hann ekki hlutgerður heldur á einhverskonar samkarllegu páerflippi.

Til þess að sýna fram á þennan ótrúlega og almenna valdhroka karla, taka stóru systurnar svo myndir beint ofan í kjöltu karla sem gera sig seka um slíkan dólgshátt og birta á netinu. My Vingren heitir sú sem stendur fyrir þessari bráðnauðsynlegu herferð. Ég velti því svona fyrir mér hvað myndi gerast ef maskúlínistar tækju myndir af konum frá sömu sjónarhornum í pólitískum tilgangi.

Uppfært 10/06/2017:
Sú hegðun að sitja gleiður í almenningsfarartækjum hefur verið kölluð manspreading á ensku en það eru víst fleiri en Svíar sem hafa áttað sig á þessu stóra og mikla vandamáli. Fram er komin bráðskemmtileg, íslensk þýðing á orðinu; hrútvíkkun. Það mun vera María Hrönn Gunnarsdóttir sem á heiðurinn af þeirri þýðingu.